Czasem myślę sobie, że ...

... trzeba być wielkim człowiekiem, by potrafić przyjąć pomoc od kogoś, kto okrutnie nas zranił i twierdzi,że pomaga bezinteresownie ... ja nie potrafię wznieść się ponad własną dumę, choć rozsądek mówi, że należałoby skorzystać - dla mnie to byłoby to pakt z diabłem ...
Czasem myślę, że nie muszę, nie chcę być wielką ... bycie zwykłą zupełnie mi wystarcza ... tylko potem nie pojmuję czemu tyle łez i żalu kosztuje mnie pozostanie nią?
Czasem myślę, że to może strach przed ponownym zranieniem ... a czasem, że to po prostu głupota ...
Czasem myślę, że nie potrafię po prostu wybaczyć, a czasem, że nie chcę ...

Dziś nie wiem już nic ...
Dziś nie ogarniam świata, ale pomyślę o tym jutro ...


Tymczasem idę sobie zanucić "Hymn Nadziei" sprzed lat ...

Nim stanie się tak.

Myślę sobie, że
Ta zima kiedyś musi minąć
Zazieleni się
Urośnie kilka drzew
Niedojedzony chleb
W ustach zdąży się rozpłynąć
A niedopity rum
Rozgrzeje jeszcze krew.

Zimny poniedziałek
Gorącą stanie się niedzielą
To co nie pozmywane
Samo zmyje się
Nieśmiały dotąd głos
Odezwie się jak dzwon w kościele
A tego czego mało
Nie będzie wcale mniej...

Choć mało rozumiem
A dzwony fałszywe
Coś mówi mi, że
Jeszcze wszystko będzie możliwe

Nim stanie się tak
Jak gdyby nigdy nic nie było
Nim stanie się tak
JAK GDYBY NIGDY NIC


To ciągle działa... - prawda Iv?

Dobranoc
M.