Inuguracja sezonu 2010 w kinie.

Dość już o tym jedzeniu ... przynajmniej na chwilę!
Jak dawno nie byłam w kinie ... Jak na mnie to skandalicznie dawno! Ostatnio to chyba z Młodym Człowiekiem na "Reniferze Niko - co Święta ratował" - czyli chyba w grudniu. Swoją drogą to bardzo ładnie zrobiona historia z morałem, ciekawymi postaciami i interesującym podejściem do tematu posiadania Ojca hulaki. Bajka o miłości, wytrwałym dążeniu do celu i sile wiary we własne możliwości! Trzyma w napięciu, momentami jest wręcz straszna - ale Młody Człowiek - nie dość, że wytrzymał, to jeszcze mu się pierwszy raz takie emocje podobały. Wzruszająca i mądra... dlaczego zapomniałam o niej napisać? - chyba przez te święta.

Wracając do wątku... wybrałyśmy się dziś z M. przez te półmetrowe zaspy na Parnassus. Nie czytałam tym filmie zbyt wiele - jednak szum w jego sprawie obił mi się o uszy. Chciałam go zobaczyć, bo wydawało mi się, że wizualnie będzie ładny. Poza tym ciekawił mnie sposób w jaki reżyser (Terry Gilliam - ex. Monty Python) wybrnął z problemu dokończenia filmu, po śmierci odtwórcy głównej roli - Heath'a Ledger'a. Pomysł zastąpienia go przez 3 różnych aktorów wydawał się intrygujący - tym bardziej, że to śmietanka młodego aktorskiego pokolenia - Johnny Depp, Jude Law i Colin Farrell. Zabieg według mnie dał bardzo ciekawy efekt. Film rzeczywiście był ładny, efektowny, kolorowy - bardzo sugestywnie płynnie przenosił ze współczesnego Londynu do zakamarków wyobraźni. Taki typowy film do kina - w domowym zaciszu nie miał by tego uroku (no chyba, że ktoś ma projektor i salę kinową do dyspozycji:)) Niestety - historia jakoś mnie nie poruszyła, nie mówiąc o pozostawieniu w głowie jakiegoś tematu do przemyślenia. Niemniej nie narzekam za bardzo ... pierwsze koty za płoty.
M.

PS. Był jeden akcent rodem z Monty Pythona - kabaretowo-musicalowy taniec policjantów w spódnicach, którzy pojawili się w najbardziej nieoczekiwanym i absurdalnym momencie! Nie pamiętam już o czym oni tam śpiewali - bo zdrowo się uśmiałam.